Manometria przełykowa wysokiej rozdzielczości

 Manometria przełyku to wysokospecjalistyczne badanie diagnostyczne stosowane w gastroenterologii, polegające na wprowadzeniu przez nos do żołądka wielokanałowego cewnika, który umożliwia pomiar ciśnienia (napięcia) na wysokość górnego i dolnego zwieracza przełyku oraz w obrębie mięśniówki przełyku. 

Dzięki badaniu manometrii przełyku możliwa jest ocena wielu parametrów decydujących o jego czynności i tym samym mogących wpływać na występowanie opisywanych przez chorego dolegliwości. Manometria przełykowa umożliwia zbadanie podstawowego ciśnienia spoczynkowego dolnego zwieracza przełyku, relaksacji po akcie połykania, długości całkowitej przełyku i długości odcinka brzusznego, a także czynności trzonu przełyku oraz parametrów górnego zwieracza przełyku.

Badanie jest wykorzystywane w rozpoznawaniu zaburzeń połykania i zaburzeń motoryki. Po wykluczeniu przyczyn anatomicznych, za dysfagię mogą być odpowiedzialne zaburzenia perystaltyki przełyku, co można stwierdzić dopiero na podstawie badań manometrycznych przełyku. 

Duży problem diagnostyczny stanowią bóle w klatce piersiowej, które występują w refluksie żołądkowo-przełykowym, zaburzeniach motoryki przełyku, przepuklinie rozworu przełykowego przepony i noszą nazwę „bólów niekardiologicznych”, a odpowiedzialny jest za nie najczęściej skurcz przełyku. Stanowi złoty standard diagnostyczny w zaburzeniach połykania, w tym w diagnostyce achalazji. 

Manometria przełykowa jest także badaniem uzupełniającym diagnostykę choroby refluksowej przełyku. Badanie wykonuje się wprowadzając cewnik przez nos do przełyku, a następnie dokonuje się prób czynnościowych i pomiaru ciśnień w zakresie zwieraczy i trzonu przełyku. Badanie jest bezbolesne, dyskomfort może sprawiać założenie cewnika do przełyku, ponieważ u niektórych osób dochodzi do pobudzenia odruchu wymiotnego, kaszlu i łzawienia. Nie opisano żadnych poważnych powikłań tego badania (możliwe niewielkie krwawienie z nosa z podrażnienia mechanicznego, ustępujące samoistnie).

Istotne informacje:

Należy poinformować lekarza prowadzącego oraz lekarza badającego jeżeli występują u Państwa problemy z krzepnięciem krwi, uczulenia na leki, stosowanie leków przeciwzakrzepowych oraz leków przeciwpłytkowych.

Wskazania do badania manometrii przełyku

Manometrię powinno się wykonywać u pacjentów z utrzymującymi się dolegliwościami o podłożu przełykowym, u których endoskopia lub badania radiologiczne przełyku nie pozwoliły postawić jednoznacznego rozpoznania oraz w trakcie kwalifikacji do zabiegów operacyjnych i endoskopowych na przełyku (np. fundoplikacja, POEM).

• Diagnostyka zaburzeń połykania

• Ból podczas przełykania

• Pierwotne zaburzenia motoryki trzonu

• Achalazja

• Choroby spastyczne przełyku, bóle przełyku podczas połykania

• Wtórne zaburzenia motoryki przełyku

• Diagnostyka choroby refluksowej przełyku

• Uzupełnienie rozpoznania w diagnostyce kompleksowej

• Nietypowe objawy choroby refluksowej przełyku

• Niepowodzenie leczenia choroby refluksowej przełyku

• Ocena nieprawidłowości perystaltyki przed planowaną fundoplikacją i zabiegami na przełyku

• W celu ustalenia położenia sondy pH-metrycznej

• Diagnostyka bólów zamostkowych (NCCP-Non Cardiac Chest Pain)

• W chorobach ogólnoustrojowych, obejmujących przewód pokarmowy (choroby tkanki łącznej, choroby metaboliczne- cukrzyca, niedoczynność tarczycy)

• Wykluczenie etiologii przełykowej, zaburzeń przełykania i łaknienia w anoreksji

• Badanie przed zabiegami bariatrycznymi

Przeciwwskazania do badania - manometria przełykowa

• Podejrzenie zmiany nowotworowej

• Niedrożność jamy nosowej lub przełyku

• Niestabilna choroba wieńcowa

• Aktywne krwawienie z górnego odcinka przewodu pokarmowego

Przygotowanie do badania - manometria przełykowa

•  14 dni przed badaniem odstawić leki tj. PROKIT lub ZIRIT

• 6 godzin przed badaniem nie można jeść

• 3 godziny przed badaniem nie można pić

• Pacjenci z podejrzeniem achalazji - zalecane, aby dzień przed badaniem oraz w dniu badania jedli produkty zmiksowane, płynne, papkowate

• Pacjenci z podejrzeniem ahalizacji - 6 tygodni przed badaniem nie powinni poddawać się badaniu gastroskopii