Sigmoidoskopia

Informacje o badaniu

Sigmoidoskopia należy do grupy badań endoskopowych jelita grubego. W trakcie badania oceniana jest śluzówka odbytnicy, esicy, okrężnicy zstępującej i części poprzecznicy, czyli dystalna część jelita grubego.

Do badania wykorzystywany jest cienki, krótki endoskop – sigmoidoskop. Badanie jest podobne do kolonoskopii (panendoskopii), ale sigmoidoskopia trwa krócej oraz nie wymaga tak długiego przygotowania, jak kolonoskopia. Sigmoidoskopia to badanie dobrze tolerowane przez pacjentów.

Istotne informacje:

Należy poinformować lekarza prowadzącego oraz lekarza badającego jeżeli występują u Państwa problemy z krzepnięciem krwi, uczulenia na leki, stosowanie leków przeciwzakrzepowych oraz leków przeciwpłytkowych.

Krwawienia z dolnego odcinka jelita
Stwierdzenie krwi utajonej w kale lub diagnostyka niedokrwistości o nieustalonej przyczynie
Długotrwałe problemy z biegunką, zaparciem lub nieregularnością wypróżnień
Nieprawidłowy kształt stolca
Mimowolne oddawanie stolca
Częsty ból brzucha o nieustalonej przyczynie
Podejrzenie zespołu jelita nadwrażliwego
Podejrzenie polipów, guzów lub owrzodzeń jelita grubego
Podejrzenie wrzodziejącego zapalenia jelita grubego oraz kontrole w trakcie leczenia
Kontrola po zabiegach polipektomii lub operacyjnym leczeniu jelita grubego
Badania kontrolne u osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna

Przeciwwskazania do sigmoidoskopii

Zaostrzenie chorób zapalnych jelita grubego (choroba Leśniowskiego-Crohna oraz wrzodziejące zapalenie jelita grubego)
Zaburzenia krzepnięcia krwi (jeżeli planowane jest pobieranie wycinków lub zabieg)

Przygotowanie do sigmoidoskopii

Badanie wymaga dwudniowego przygotowania w celu oczyszczenia jelita grubego. Niestosowanie się do zaleceń uniemożliwi wykonanie badania.

Dwa dni przed badaniem należy wprowadzić dietę półpłynną tzn. spożywać pokarmy o płynnej lub miękkiej konsystencji – zupy, purée, jogurty, soki, galaretki owocowe, budyń, herbata. Nie można jeść produktów kolorowych, które mogą zabarwić jelito i stolec tj. buraczków, jagód, marchwi surowej, czarnej kawy itd. Należy również unikać produktów pestkowych i z ziarnami tj. winogron, truskawek, pomidorów, chleba z ziarnem itd.
W dniu poprzedzającym badanie – wieczorem o godz. 20:00 lub godzinę przed snem wykonać wlewkę doodbytniczą (lewatywę) gotowym preparatem ENEMA (należy kupić w aptece bez recepty) w następujący sposób: ułożyć się na lewym boku z nogami przygiętymi do brzucha, po nawilżeniu aplikatora na końcówce butelki i rozchyleniu pośladków wprowadza się aplikator do odbytnicy na głębokość kilku centymetrów. Następnie należy wycisnąć zawartość pojemnika do odbytnicy. Należy odczekać w pozycji leżącej ok. 15 min. Dopiero po tym czasie można udać się do toalety celem wypróżnienia.
W dniu badania – rano pomiędzy godziną 8:00 – 10:00 wykonać wlewkę doodbytniczą tak samo, jak wieczorem. W przypadku gdy badanie zaplanowano w godzinach popołudniowych można pić wodę małymi łyczkami, jednak ostatni płyn może być wypity nie później niż 5 godzin przed badaniem. W przypadku gdy pacjent przyjmuje leki np. z powodu nadciśnienia tętniczego, cukrzycy, chorób serca proszę przyjąć leki i popić niewielką ilością płynu.

W przygotowaniu należy pamiętać, aby wykonując wlewkę właściwie wprowadzić końcówkę Enemy. Kanał odbytu - tj. strefa zwieracza ma długość ok. 2-2,5cm. Wlewka doodbytnicza będzie skuteczna tylko wówczas, gdy płyn czyszczący dostanie się do odbytnicy tzn. do jelita znajdującego się ponad kanałem odbytu. W razie podawania płynu do kanału odbytu płyn będzie się cofał na zewnątrz, co nie pozwoli na właściwe opróżnienie odbytnicy. Aby właściwie wprowadzić czubek końcówki Enemy do odbytnicy należy wprowadzić końcówkę tak głęboko, aby nakrętka wlewki oparła się o odbyt tj. pierścień skórno-śluzówkowy zamykający od zewnątrz kanał odbytu. Po właściwym wprowadzeniu końcówki wlewki do odbytnicy należy wycisnąć płyn czyszczący z butelki do odbytnicy. Należy również pamiętać, aby zabieg przeprowadzić delikatnie, bez użycia siły.